Paweł Mostowski
about us
collection
activity
Paweł Mostowski
Od 40 lat moja twórczość zdominowały dwie techniki – olej i akwarella. W Malarstwie interesuje mnie:
geometria, figury niemożliwe, parkietaże, struktury miast i otwarte przestrzenie, ostatnio zacząłem
doceniać dobrą narrację, ale to już inna bajka. Nie nazywam prac często zmuszony nazywam je po
czasie, co prowadzi do tego że niektóre z nich mają parę różnych tytułów. Maluję cyklami. Pierwszy cykl
który zacząłem jeszcze w trakcie studiów nazywa się Piaski. Potem na dyplomie maluję cykl Białe pokoje
. Cykl Piaski kontynuuję przez lata 80. Potem zaczynam cykl Morze . Pod koniec lat 80 rozpoczynam cykl
Szare pola pola niebieskie . Ostatnie pracę z tego cyklu maluję na początku lat 90. Przez ostatnie lata
maluje głównie parkietaże. parkietarzami w geometrii nazywamy regularne bądź mniej regularne
podziały płaszczyzny. Mówimy o płaszczyznach pokrytych różnego rodzaju kafelkami. W dwudziestym
pierwszym wieku zaczynam cykl ptaki, który jest szczególnym rozwinięciem cyklu parkietaże .
Cykle
Piaski
Podczas studiów interesuję się jednorodnymi płaszczyznami, które mają swój rytm, często nie całkowicie
regularny i nadający się do długiego kontemplacyjnego patrzenia. Pierwszym obrazem jednorodnym była
Łąka inspirowana muzyką Pink Floyd Grantchester Meadows .Pierwsze Piaski były realistycznym obrazem
w perspektywie, naprawdę była to kamienista pustynia.
Białe pokoje
Towarzyszy mi wspomnienie obraz. Biały pokój na wsi u mojej babci gorące sierpniowe popołudnie,
brzęczące muchy, na oknach stoją słoiki z sokiem z czarnej porzeczki na ścianach przemieszczają się
plamy światła.
Morze
Odkąd mogę sięgnąć pamięcią, zawsze interesowały mnie otwarte przestrzenie – przestrzeń morza,
przestrzeń pasa startowego na lotnisku Bemowo.Otwarta przestrzeń jaką mogę sobie wyobrazić.
W tamtych latach potrafiłem godzinami siedzieć na plaży osłonięty całkowicie przed słońcem i malować
morze, czasami malowałem pas nieba i pas piasku, czasami obraz w całości pokryty był błękitem.
Szare pola pola niebieskie
W zasadzie cykl ten jest rozwinięciem cyklu Białe pokoje w latach 90 maluję wiele obrazów
nawiązujących do wnętrza pokoju. W tamtych czasach powstał też mini cykl czerwone pokoje, który
bardzo sobie cenię.
Parkietaże
Pierwsza inspiracją dla tego cyklu był Kalejdoskop matematyczny Hugo Steinhausa. Wtedy pierwszy raz
spotkałem się z regularnymi podziałami płaszczyzny i odtąd zawsze fascynowały mnie ich rytmy i sposób
jaki rozwijają się w nieskończoność.
Pierwsze powtórzenia parkietażu obiecują nam nieskończoną drogę i są jak ruch figury na planszy
gry. Odtąd parkietaże zdominowały moje prace.
Ptaki
Są szczególną odmiana parkietażu.
Wieczorem w listopadowy wieczór niedaleko Elektrowni z Mitanem i Fredem, piliśmy piwo w telewizji
pokazywali teledysk Madonny Frozen, kiedy zamienia się w czarnego ptaka. Stoję na polu w środku zimy,
leci na mnie stado czarnych ptaków. Po paru miesiącach zrozumiałem, że to była panika.
Paweł Mostowski
informacja o aktualnych cenach: